Het is warm weer. De schapen worden geschoren. Een van de redenen is om myiasis te voorkomen. Myiasis wordt veroorzaakt door een grote groene vlieg. Deze vliegt komt op een wondje of op vieze wol af. Bij de staart kan de wol nogal eens vies zijn van de ontlasting. De vlieg legt eitjes en binnen twee dagen ontwikkelen deze zich tot larven, ook maden genoemd. Deze vreten de huid van het schaap kapot. Weer binnen twee dagen vreten de maden zich naar binnen. Als je dit niet op tijd ontdekt, overlijdt het schaap. Het risico op myiasis is vooral in de zomer groot vanwege de warmte. Omdat wij de ziekte zoveel mogelijk willen voorkomen, laten wij onze schapen vroegtijdig scheren door Jos de Schaapscheerder.
Jos is heel lief voor dieren. Hij scheert ook de schapen van onze overbuurman. Hij is handig en er zo mee klaar. De schapen lopen er weer netjes bij. Ze zijn van de kleur bruin, die ze door hun wollige vacht hadden, nu verandert in bijna zwarte schapen. Ze zien er gelijk jonger uit. Eigenlijk net als mensen met een vlotte coupe.
De afgelopen nacht en dag zijn de schapen van de buurman echter luidkeels aan het blaten. Die van ons hoor je niet. Na zoveel jaren ‘Tussen de Schapen’ weet ik inmiddels hoe dat komt. Onze schapen hebben dit jaar geen lammetjes gehad. Een bewuste keuze, want de meerderheid, drie van de vier, is vorig jaar pas geboren. Ze zouden anders dit jaar tienermoeder zijn. Daar zijn we niet voor. Zo jong bevallen kan complicaties geven en dat risico willen we niet lopen. Dan maar een jaartje overslaan.
Bij onze overburen hebben alle schapen wel lammeren, sommige zelfs twee of drie. De lammeren hoeven deze eerste keer niet geschoren te worden, zij hebben nog niet veel vacht. De moederschapen wel. Wat is nu het geval? Het moederschaap raakt door het scheren haar vertrouwde lucht kwijt. Haar lam kan daardoor zijn of haar moeder niet meer vinden en het begint daardoor luidkeels te blèren. De moeders hebben niet altijd zin om gelijk op hun kroost te reageren, daardoor neemt het blèren af en toe in omvang toe. Vervolgens is het weer een periode stil. Het ‘kind’ heeft moeder gevonden, en het belangrijkste haar spenen, en is weer tevreden. Dit gaat een ongeveer 24 uur door en dan weten moederschaap en haar kinderen weer wie erbij wie hoort. Het leed is geleden.
