Joy is een van onze allerliefste Bernermeisjes en ze wordt binnenkort al weer 5 jaar. Ze is geboren op 24 september 2018 in Leeuwarden. Ze komt bij ons op 25 oktober 2019 en ze is dan ruim een jaar. Wij hebben Sara, zij is op dat moment bijna 11 jaar. Sara is onze eerste hond en met haar hebben we een nestje. Ze krijgt zeven pups, drie meisjes en vier jongetjes. Helaas overlijdt de dochter die we houden, Silke, maar zes en half. Omdat Sara zo alleen is, komt Nova, een zwaar getraumatiseerd ex-fokteefje dat gaandeweg ontdooit en steeds aanhankelijker wordt. Ze moet nog socialiseren want ze heeft 7 en half jaar in een kleine ruimte in een schuur doorgebracht. Nova is ruim 8 als Joy in ons leven komt.
Ik mis de jeugd bij de twee oudere Berners Sara en Nova. Een gezapig leventje dat voortkabbelt. Af en toe heb ik logee Jillz, die lekker uit haar dak gaat. Ik ben daarom op zoek gegaan en kom op een gegeven moment op marktplaats de advertentie tegen ‘Gouden mandje gezocht’. Daar wordt Joy aangeboden voor 250 euro. Ik heb gelijk gereageerd. Gelukkig gaat de eigenares niet over een nacht ijs. Uit alle kiest ze er drie, waaronder wij. Deze drie belt ze op en we hebben een lang gesprek. De keuze valt uiteindelijk op ons.
De reden dat Joy weg moet. Is dat ze teveel. De betreffende eigenares woont aan een doorgaand pad met wandelaars, fietsers en soms een pony met een klein meisje erop en Joy vliegt naar de afrastering en blaft Jan en alleman aan. Nou dat zal bij ons niet zo’n probleem zijn, want we wonen in het buitengebied en hebben een omheinde tuin, die ook nog eens een meter of dertig van de openbare weg is.
We halen Joy op in het Noorden van het land. We drinken een kopje koffie, wisselen ervaringen uit en maken tegelijkertijd kennis met Joy. Joy kiest direct voor Anton. Grappig hoe duidelijk honden kunnen zijn. Ze is een vrolijke en lieve hond die heel goed luistert. Er is inmiddels al een andere hond aangeschaft, een soort husky, wat mij toch enigszins bevreemd. Er is een dochter op de bank voor de televisie, die zich niet met ons bemoeit en ook geen afscheid neemt van Joy. Hoezo? Geen idee, maar ook proberen daar geen oordeel over te hebben.
Zo komt Joy in ons leven. Het blaffen valt erg mee. Ze is waaks, dat zeker. Ze hoort goed, dus bij bepaalde geluiden, zeker als er iemand komt, kan ze hard blaffen. Meestal zeg ik dan; ‘Goed zo Joy, maar nu is het klaar’. En dat helpt. Ze gaat met Sara, Nova en ons naar Duitsland, Frankrijk, Spanje en Portugal. Ze is speels en ondeugend, en ook makkelijk en lief. Haar enige nadeel is dat ze altijd honger heeft en daardoor veel ernaast ‘vreet’, zoals bijvoorbeeld schapendrollen en als ze de kans krijgt de poep van de andere honden. Smeerkees!! Daardoor is ze ook veel te zwaar. Zeker nadat ze gesteriliseerd is. Beetje jammer wel, maar we krijgen het er niet af.
Joy kan met mensen en dieren goed opschieten. Op dit moment hebben we pup Nora van 10 maanden. Ze spelen veel met elkaar, maar Nora maakt het af en toe wel heel bond met Joy. Dan hangt ze aan haar oren, soms tot wondjes toe of ze pakt het bot af. Joy vindt veel goed. Maar gelukkig nu Nora wat ouder wordt, begint dat te veranderen en begint Joy op te treden. Wij zijn heel blij met Joy en hopen dat ze nog heel lang in ons leven blijft.