Vandaag is Senna drie jaar bij ons. Ze is via bemiddeling van Charlotte Angels bij ons gekomen. Er stond een foto van een aandoenlijk Bernermeisje van ruim vier jaar op Facebook. Na contact met Anja bleek het te gaan om een meisje dat al twee jaar in een kleine ruimte in een kennel leefde en daarvoor in de meest verschrikkelijke fok had gezeten, die je maar kon bedenken. Ze heeft een platte luchtpijp volgens de kenneleigenaar. Anja weet niet wat dat inhoudt en onze dierenarts ook niet. Achteraf blijkt ze ook geen platte luchtpijp te hebben, maar hijgde en knorde ze luid van de stress. Ze doet dat nu nog wel eens een enkele keer, maar dat is meestal van vreugde, als we ergens heen gaan.
Het is 6 juli 2020, dus midden in de Corona. Het contact met de kennel eigenares verloopt stroef. Als we Senna halen, loopt ze vrij en danst als een hertje over het gras. Waarschijnlijk heeft ze nog nooit gras gezien, vertelt Anja later aan de telefoon. Het is een aandoenlijk beestje. De terugreis is niet leuk. Senna is erg gestrest en hijgt en knort erop los. Geruststellen helpt niet, dus we moeten er maar doorheen. Thuis hebben we twee Bernermeisjes en dat is fijn. De kennismaking verloopt eigenlijk goed. Senna is heel voorzichtig, afwachtend en aftastend. Ze is in het contact met mensen erg onderdanig. Ik ben gewend aan Bernermeisje Nova met een flink trauma, die aanvankelijk erg in zichzelf gekeerd is. Bij Senna lijkt dit mee te vallen. Maar eigenlijk blijkt het in verloop van de tijd dat ook zij een groot trauma heeft, alleen uit het zich bij haar totaal anders dan bij Nova.
Senna heeft een fors litteken in haar nek. We gaan al een paar dagen nadat ze gearriveerd is met haar naar de dierenarts voor een check up. Die platte luchtpijp blijkt niet aan de orde te zijn. Voor de rest is ze redelijk gezond. Dat litteken moet volgens de dierenarts een flinke lap vel zijn geweest die los heeft gehangen. Wat zou er gebeurd zijn? We weten het niet. Ze is wel veel te mager en haar haren zijn lukraak afgeknipt. Ze ziet er erg armetierig uit. Waarschijnlijk waren het klitten en heeft men die gewoon weggeknipt. We laten haar vooral met rust en laten haar voorzichtig de omgeving verkennen, wennen en haar eigen weg vinden.
Senna blijft erg op haar hoede, ze is doodsbang dat ze iets fout zal doen. Ze is voortdurend aan het aftasten wat ze moet doen en hoe ze het moet doen. Van ons hoeft ze niks. Toch staan al haar voelhorens overeind. Ze wordt daar erg moe van. Weggaan met de auto vindt ze heerlijk. Als ze ergens naar toe kan met ons allen, dan kan ze haar geluk niet op. Senna gaat dan ook gewoon met de andere twee en ons mee in de bus camper naar Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Spanje, Portugal enzovoort. Zo wordt ze een bereisde dame. Dat reizen in de camper vindt ze superleuk. Ze ligt comfortabel onder de tafel en ontdekt samen met de anderen de wereld.
Je vergeet af en toe wel dat ze getraumatiseerd is. Dan ligt ze zo lekker en ontspannen te slapen. Thuis heeft ze haar vaste plekken. Binnen ligt ze altijd bij ons, tussen de bank en de salontafel. Buiten ligt Senna onder de tuintafel of voor de schuurdeur. Ze is meestal diep, diep in slaap. Het is nog steeds voor haar inspannend al die indrukken elke dag. Nog steeds is zij meer op haar hoede dan de twee anderen. Ze kan soms heel erg schrikken, waarvan weet je niet altijd. In ieder geval is ze erg bang voor harde geluiden zoals onweer, de schietoefeningen van de militairen in de buurt en de straaljagers die overvliegen.
Ook wij zijn er niet altijd op bedacht dat bang kan reageren. In de camper slaan we een vlieg dood met een vliegenmepper en Senna sluipt direct achter de bijrijdersstoel weg onder het stuur, een piepklein plekje. Ze is zo bang op zo’n moment, dat ze moet vluchten. Wat zal dat beestje geslagen en geschopt zijn. Dus geen vliegen doodmeppen meer, maar voorzichtig met een doekje en met snelheid doodrukken. Dat lukt natuurlijk niet altijd, maar nou ja. Hoe belangrijk is dat?!
Ondertussen hebben we 8 maanden een pup in huis. Het grappige is dat met de pup Senna haar grenzen best goed aangeeft. Beter dan Joy de derde hond. Joy laat met zich sollen. Senna gromt zachtjes als de pup in de buurt komt en de pup trekt zich dat aan. Goed zo Senna! Ze is nu drie jaar hier en dat vieren we vandaag. We gaan lekker met haar ergens naar toe, wandelen in het bos en op het terras wat drinken. Dat vindt ze leuk, samen met haar Bernermaatjes op pad. Ze wordt in December 8 en wat fijn dat ze inmiddels in vrijheid kan genieten van haar leven en wij hopen dat nog lang samen met haar te doen.
